باپ هُںدا سی ِاک
گھر تے اسمان ورگا
چھّت سی پّکی گھر دی
وِهڑے چ کِتے فِکر چِںتا نهیں سی وڑھی
چاا ملاھر سرھانے رّکھ 2 سااُںدے
دُنیآں دے سارے کھِڈااُنے مےرے هُںدے سن-
زِںدگی نُوں هّسدِآ دےکھناں هَے
تاں رّب ورگے باپ وّل جھاکو
تارے نهیں سی کدے ٹُّٹدے دےکھے
سُورج نهیں سی کدے گھروں گِآ
واپِس پرت آاُںدیآں سن
رُّسیآں هواواں وی-
جگت مّتاں سلاهاں لَےن آاُںدا سی
پِںڈ رَونک دِسدی
راه بھرے لّگدے
مےلے نّکو نّک بھرے جاںدے-
رّب دے موڈھِآں تے چڑھ 2 مےلِآں مّسِآ
تے سِںجھاں تے جاںدے-
بھَےناں آاُُںدیآں جاںدیآں
پےکِآں توں سردا پُّجدا لَے کے جاںدیآں-
اُڈیکاں باهر جا 2
دھیآں دھِآنیآں دے راه تّکدیآں-
"شاِاد بّس نهیں مِلی هونی
اگلی بّس تے آ جاوےگی"
چاهاں رِّجھدیآں گڑویآں بھردیآں
پکَوڑے پُوڑے پّکدے
پِنّیآں بھّجدیآں هّتھاں 'چ-
دادی پُّت پوتِآں 'چ مهاںرانی بن بَےٹھدی
ِاّک دُوسرے دیآں پُرانیآں آدتاں تے هّسدے
اںبر نےڑے کھڑھ 2 جھاکدا-
تُرے 2 جاںدے راهی گواںڈھی رُک جاںدے-
پِںڈ چوں فِکر دَوڑ جاںدے-
بُخار اُّتر جاںدا سی-
اَوس زهان دی ِاّک هّتھ دی چھُه نال
"لَے هُن مےرے پُّت نے ٹھیک هو جانا"
اُس زهان دیآں اّکھاں 'چ
هںجھُو دو وار دوکھوگے -بےٹی دی ڈولی وےلے اتے
دُوجا جد پُّت لڑ کے مُوںه موڑ لاے -
جِس دِن دا چںد ٹُّٹ کے
اسمان توں ڈِّگا هَے
تارے جھڑھے نے اںبروں
نا تاں ٹھںڈھی وا اںدر وڑی هَے
تے نا هی نِّج هونا کوای سُکھاواں مَوسم
مںجے الانے جھاک رهے هن
چادراں دیآں تهِآں نهیں کدے کھُّلھیآں
تے نا هی هُن بھَےناں دَوڑھ 2 آاُُںدیآں نے هّس 2 کے
ماںپِآں توں بااد کاهدے پےکے
بھابیآں دےر تّک اّکھاں نهیں پُوںجھدیآں بھِّجیآں
بںد بُوهے دےکھن جاوے تاں کِهڑا
سُنّھے وِهڑے روںدِآں نُوں کد وِرااُںدے نے-
کَون پُوںجھن آاُںدا هَے اّتھرُو پِںڈ 'چوں
باپ ورگا پربت سهارا بن کے
تُریآں جاںدیآں هواواں کد پُّچھدیآں نے
وَےناں دیآں ڈُوںگھاایآں-
کِهڑا رُّکھ چُّپ کرااُںدا هَے
سُّکے جھڑے پّتِآں نُوں
کِهڑا زِںدرے والا بُوها دےکھِآ کِتے
لوهڑیآں تے دیوالیآں -لَے کے بَےٹھا
کِردیآں چھّتاں کَون لِّپدا هَے
کوای آپنے توں وگَےر
بھاای وی نهیں کدے آيا هُن کدے ِاه پُّچھن کِ
سردار جی اکھںڈ پاٹھ کد رّکھناں اَےتکیں
مُںڈِآں نے کدوں آاُنا هَے ناروے توں-
نا تاں کھڑھے کیتے مںجے بولدے هن
تے نا هی ماں دے ساںبھے سںدُوک
گھر پاے دو چار اَوزار وی جاپدا
اَودن دے سدا دی نیںدر سَوں گاے هن-
چُّلھے تے چاه نهیں کِسے نے دھری اَودن دی
کّپ گلاس گڑویآں
چُّپ پاے بکسِآ 'چوں جھاکدے پاے نے
اَودن دی ڈُّلھی چاه دا داگ
نهیں کِسے نے فرش توں پُوںجھِآ
جِس دِن دا سُورج رُّسِآ هَے ساڈے گھروں
چاننی رات نهیں دِسی کدے گھر دے نےڑے تےڑے-
جِس دِن دا اںبر فٹِآ هَے ساڈے وِهڑے
اَوس دِن اسمانی بِجلی ڈِّگی سی پِںڈ تے
ساری رات روای سی اَودن
ساڈے گھر دی چھّت تے کِتے چںد تارا نهیں سی دِسِآ
اَوس دِن توں بااد-
دُنیآں بھر دے کھِڈَونے ٹُّٹ گاے سن مےرے
تے بھَےن بھراواں دے
چاا مر گاے سن راهواں دے
سُپنے مر گاے سارے ماواں دے-
پتا نهیں اُه اےڈی دُور کِںز چلا گِآ
پر نّچدا مےری هِّک اںدر هَے
ساهاں چ رهِ کے وی
کی کراں کای وار
هّتھ چھُڈا کے دَوڑ جاںدا هَے
پِچھاںه نُوں پل بھر وی نهیں تّکدا
اےداں هی کای ےار مِلدے هن
اںبر سںگ سںواد واںگ وِچردے
ڈالیآں تے مهِکاں واںگ کھِڑھے
کای تاں هِّکاں وی نهیں ٹوهن دِںدے
ےاری کاهدی جے دِّل هی اَوهلے
جے هّسن نا رل کے
جے ٹُرن نا 'کّٹھے
چیس کاهی جے دو دِلاں نُوں ِاّک بن نا چھُهے
مُهّبت کےهی اّکھیں فےهے نا دھرے
راتاں 'چ پل 2 نا مرے-
کدے هِّک تاں وِکھا
آاُنا تاں سی فڑھ لِآاُںدا سِتارے وی
چیساں تے درد زخماں دے تے کُجھ کُ سهارے وی
جیبھاں تے کُجھ نهیں رّکھِآ هواواں نے اّجکل
لای پھِردے بّدل نے کوسے هںجھُو تے کھارے وی
پّچھم 'چ شاِاد نا مردا سُورج کوای کّل
