کّکراں نے لُّٹ پُّٹ نںگ کر چھّڈے رُّکھ,
هو گاے نِهال اّج پُںگر کے ڈالیآں۔
ڈالیآں کچاه واںگ کُولیآں نُوں جِںد پای,
آلھنے دے بوٹاں واںگ کھںبھیآں اُچھالیآں ۔
باغاں وِّچ بُوٹِآں نے ڈوڈیآں اُبھاریآں تے,
مِّٹھی مِّٹھی پَون آ کے سُّتیآں اُٹھالیآں۔
کھِڑ کھِڑ هّسدیآں وّسِآ جهان وےکھ,
گُّٹے اُّتے کےسر, گُلاب اُّتے لالیآں۔
پھُّلاں بھرے گملِآں نُوں جوڑِآ کتار بنّھ,
هری-هری گھاه دی وِچھاای اُّتے مالیآں۔
بُلبُل پھُّل-پھُّل, پھُّلاں دے سدکے لاے,
بھَورے لٹبَورِآں نُوں آایآں خُشهالیآں۔
پںچھیآں نے گاوِآ هِںڈول تے بسںت راگ,
چِراں پِّچھوں رّب نے مُراداں نے وِکھالیآں۔
کےسری دُپّٹے نُوں بسںت کَور پهِن جدوں,
ڈورے دار نَےناں وِّچوں سُّٹیآں گُلالیآں۔
