بے-باهجھ تےرے هور کَون کھُدايا مارے
تے مار جِوااےں تُوں هی ۔
جِّتھے پون وهیر تے کڑکن کّپڑ
هّتھاں تے چا لںگھااےں تُوں هی ۔
جِّتھے پوے جهازاں نُوں وااُ مُکھالِپھ
لںگر گھّت لگااےں تُوں هی ۔
کرےں بھاه سمُںدر سمُںدر کارن
مّچھیآں واںگ ترااےں تُوں هی ۔
جِّتھے رگ تبیباں نُوں هّتھ ن آوے
تاں رگلا پچھااےں تُوں هی ۔
جِّتھے آجِز هوںدے تبیب سِآنے
تاں دارُوآں باهجھ چھُڈااےں تُوں هی ۔
جِّتھے آجِز روںدڑے نے رّت نِراسے
هّس هّس ےار مِلااےں تُوں هی ۔
جِّتھے دھُںدی گاهری کھلی اُڑاوے
اَوتھے جھبر میںه وسااےں تُوں هی ۔
جِّتھے پوے وبا تے مُشکل جیون
امن-امان رکھااےں تُوں هی ۔
ِاه آجِز بںدا کِآ کُّجھ مںگے
سبھ کُّجھ داےں دِوااےں تُوں هی ۔
ِاه هَےدر آجِز هو مںگن تھوں بھی,
آپے دےوےں مںگااےں تُوں هی ۔۱۷۔
