بے-باگ بهِشت بھی تُجھ بِن ےار وے
اساں سوهنا تے گُلزار نهیں ۔
سارِآں سوز پھِراک ستاوے
بھاه دا ِاه بھڑکار نهیں ۔
ول ول ڈںگے سِآهے مار دی
سُهناوت تار نهیں ۔
هر دِل دے وِّچ سوز دا کَےدی,
دِلاں دا کوای شُمار نهیں ۔
کردے کیتی اے زُلف دَوراں
باجھ سِتم دی کار نهیں ۔
زُلف شریپھ کِآ زالِم هَےدر,
ڈِّٹھا اےڈا اںدھار نهیں ۔۹۔