بے-بھی زهر نهیں جو کھا مرن
کُچھ شرم ن هِںدُستانیآں نُوں ۔
کِآ هِآ ِاهناں راجِآں نُوں
کُجھ لّج نهیں تُورانیآں نُوں ۔
بھَےڑے بھر بھر کے دےون کھزانے
فارسیآں کھُراسانیآں نُوں ۔
وِچ ڈھُونیآں دے پانی نّک ڈوبن
جے لهِن نا وّڈِآں پانیآں نُوں ۔
هِّکے تاں مار کٹاری مرو
جے سکو ن مار ایرانیآں نُوں ۔
داڑھیآں چا مُناایآں اکھیون
کشپھ(هَےپھ) اے ِاهناں زنانیآں نُوں ۔
توپچیآں زںبُورچیآں نُوں
برکںدازاں بانیآں نُوں ۔
ِاهناں باںکِآں ٹےڈھِآں ڈِںگِآں نُوں
ِاهناں تُرکیآں آکڑکھانیآں نُوں ۔
نوک بںداں دّکھنی جامے باںکے
تے پوش کمانیآں نُوں ۔
ِاهناں پلّتھےبازاں نُوں
ِاهناں پھیلکّداں اپھگانیآں نُوں ۔
ِاهناں تّبتیآں کُشتیگیراں نُوں
ِاهناں تیراںداز کمانیآں نُوں ۔
هَےدر آکھ ِاهناں هیجڑِآں نُوں,
هےزا نا-مردانیآں نُوں ۔۱۴۔
