بےڑی کول گِلا کی کریاے, سُوکدِآں درِآواں دا ۔
چںگا هَے کِ کریاے نِرنا, واپریآں گھٹناواں دا ۔
سونے دی سرداری ساڈے هر ِاک رِستے تے بھارُو,
کِنّا پاڑا پَےںدا جاںدا, سکِآں بھَےن بھراواں دا۔
'چّتو پهِر دی مگج کھپاای,' پُّچھے مَےنُوں ماں بُّڈھی,
"دّس پُّت کی مِلدا تَےنُوں,'' چھپ گایآں کوِتاواں دا۔
هّکاں کھاتر لوکیں تاں نے, سُولی اُّتے جھُول گاے,
روج کتھا کی کردا رهِنا, کّٹیآں کَےد سجاواں دا۔
جھولی وِچ جِگر دے ٹوٹے, هِردے سُولی لاٹ بلے,
اےس ترھاں دا هَے کُجھ رِستا, ساڈیآں بھَےناں ماواں دا ۔
تھّک گاے نے نَےن اساڈے, نجر وِچھاای راهاں 'تے,
آاُ اُّڈ سُآگت کریاے, آایآں گھور گھٹاواں دا ۔
اُهنے گیت سُریلے گااُنے, ِاهناں کرنی کاں کاں هی,
نال کوِال کی کرُو, سریکا, ِاهناں کالے کاواں دا ۔
هُںدل اُّتے بڑیآں اُوجاں, مُّڈھوں آایآں لگدیآں,
اُهنُوں بھےت بڑا هو چُّکا ِاهناں بّد بلاواں دا ۔
