بهِبلتا دے وِچ جاهِد مَے-کھانے نُوں دھايا هَے۔
گم هی هَے جِسنے اُسنُوں سِدھے رستے پايا هَے۔
تےری ےاد 'چ کھَو کے مَےں اپنا آپ گُآيا هَے۔
اپنا آپ بھُلا کے هی تےرا چےتا آيا هَے۔
اےسے نے هی دُنیآ دا کاروبار چلايا هَے۔
پھکراں نُوں وی موںهدی هَے مايا آکھِر مايا هَے ۔
بھےد هَے ِاسدے وِچ کوای اج تے کھَےر نهیں دِسدی
هسدا تُسدا جالِم جو مےرے وےهڑے آيا هَے ۔
چںگا مَوج دا مالِک هَےں رّبا تَےنُوں کی سُّجھی
گرس کے مےرے چنّ نُوں تُوں کِنّا نھےر مچايا هَے۔
دُکھڑے دےن سمےں اُسنُوں ِاهوی وےںهدوں تُوں رّبا
آسک وی ِاک بںدا هَے اُه وی ماں دا جايا هَے ۔
مےرے نِرچھل دِل دے وِچ کپٹ کدے وی آيا نهیں
جو وی دِل وِچ آيا هَے مُوںه تے آکھ سُنايا هَے ۔
ِاسک 'چ دُوتی اّگے وی سیس نِوا دِّتا مَےں تاں
گَےر کِوےں سمجھاں اُسنُوں جِهڑا تَےنُوں بھايا هَے ۔
ڈردا هر هر کردا اےں مےرے پرچھاوےں توں وی
تےرے تے جو چھايا هَے اُه دُوتی دا سايا هَے۔
ِاکدھر هاسے دِتے نے هس کے وِکھا دِّتا ِاکدھر
هر پاسے هرجاای نے وکھرا رںگ جمايا هَے۔
جاهِد دی هاں دے وِچ هاں سےکھ مِلااُںدا تھکدا نهیں
جاهِد وی تے ‘همدردا' سےکھ دا چاچا تايا هَے ۔
