کُّجھ نا سوچ, هو جا بےپرواه سّجنا,
مجال کی جمانا روکے تےرا راه سّجنا۔
اّج دا سُورج چھِپن توں پهِلاں,
بن پُنِّآ دا چنّ آ سّجنا۔
کوای رهِبر لّبھدی بُلبُل دا,
بن جُگنُوں راه رُسنا سّجنا۔
چھاں مان, دُآواں سَو, دےن پاںدھی,
کوای اَےسا بُوٹا لا سّجنا۔
کُّل جهان تے پِآر دا میںه ورسے,
کوای اَےسا بان چلا سّجنا۔
جینا هَے تاں جیا مسال بن کے,
پّچھ هنےرے دے سینے تے لا سّجنا۔
