بےرںگ ساڈے پّتے ےارو اُهدے هّتھ وِچ ےّکے نے ۔
ساڈے سِر توں پیه ناں لّتھی هّتھ پیه-پیه کے تھّکے نے ۔
سّدھراں واںگ کھجُوراں کھِلیآں, پُنُّوں لّد کچاوے تُرِآ,
هور کِسے نے باںه کی پھڑنی هںجھُو ول-ول ڈّکے نے ۔
سوچ وِچاراں شاموں-شامی هّتھوں بُرکی ڈِگدی اے,
رات فِراک جھناں دیآں چھّلاں کَول-کرار وی پّکے نے ۔
اےس جُرم دی دےکھو هُن تازیر نویں کی لاوےگا,
سّدھراں دے مَےں گھُّٹ بھرے سن اُّتوں مارے پھّکے نے ۔
رات-براتے سنّھاں لاایآں چوراں دے فرماناں تے,
چور اُچّکے گھر وِچ بَےٹھے بّچے باهر دھّکے نے ۔
