پِآری بےٹی
ِاس توں پهِلاں
کِ پِّتراں دی اےس
پاون دھرتی بارے
ِاهدے ِاتِهاس بارے
ِاهدے مّتھے 'تے پایآں
تِاُوڑیآں بارے
تُوں,
مَےتھوں کُّجھ پُّچھ لوےں
جِس دی وِراست 'تے
مَےنُوں بڑا مان هَے
جِهدے ستِکار وِّچ
جھُّک جاںدا هَے
ساڈا سِر کھُدبخُد ۔
مَےں تَےنُوں کُجھ آکھنا هَے ۔
ِاس توں پهِلاں
کِ نِگل جاوے
سمےں دا ديو
تےری ماسُومیات
تے گُآچ جان
تےرے توتلے جِهے بول
اےس گُرد-گُبار وِچ ۔
ِاس توں پهِلاں
تُوں جان جاوےں
زات مزهب دی پرِبھاشا
تے اُّگ آاُن
تےرے مستک 'تے
ِانّھاں نال جُڑے هواے
انےکاں هی پرشن
پِآری بےٹی,
تُوں,
هرگِز وِشواش نا کریں
رچے جا رهے اُس ِاتِهاس 'تے
جِس چوں اّج اسیں
ریںگدے هواے لںگھ رهے هاں
سمےں دا سّچ تے
کُجھ هور هَے مےری بّچی
جِس نُوں تُوں اجے
سمجھ هی نهیں سکےںگی
ِاه ساڈے
ولُوںدھرے هواے چِهرے
آپنیآں هی ناهُںدراں دی بدَولت هن
تُوں ساڈا مُوںه کِاُں کھروںچدی اےں
اسیں باںدر توں نهیں...
بںدے توں باںدر بنے جاپدے هاں
ساڈیآں دےهاں اںدر
دفن هو چُّکی هَے ِانسانیات
جدوں,
آوا هی اُوت جاوے
مےری بّچی
اُدوں
اکل دی گّل
سوچنی جاں کهِنی
بےاکلی هُںدی اَے
ِاسے کارن
اسیں کھاموش هاں
وِهںدِآں هی وِهںدِآں بھُّل گاے هاں
پِآر دی مُهارنی
مُهّبت تے خلُوس دی ِابارت
جِهڑی سانُوں
پِّتراں نے سِکھاای سی
پِّتراں دی ِاه پاون دھرت
هُن مهِز
ِاک مںڈی هَے
جِتھے هر شَےا وِّکدی هَے
بںدا وِّکدا هَے
بںدگی وِّکدی هَے
ایمان وِّکدا هَے
ٹُّکڑا-ٹُّکڑا هويا رّب وِکدا هَے
کِسے کول رّب دیآں جڑاواں
کِسے کول رّب دی کھڑاواں
پِآری بّچی
پهِلاں اےداں کُجھ وی نهیں سی ۔
