بھاوےں جبر هنھےریآں جھُولن سبر وِکھالی جانا ۔
دےس دی هر ِاک اَوکڑ آپنی جان تے جالی جانا ۔
دےس دی سےوا دین ِامان دا هِّسا کهِن سِآنے,
غّداری دا متلب اے ایمان توں خالی جانا ۔
بھُّکھ, غریبی تے بے-هِّسی آپنی جان تے سهِ کے,
آون والیآں نسلاں نُوں پر دے خُشهالی جانا ۔
بے ِالمی دا زهِر کِتے نا گھُّپ هنےرے کردے,
چانن وںڈدے رهِنا, دیوے لهُو تھیں بالی جانا ۔
اّج دی اّج نبےڑن هُںدا مرداں دا دستُور,
بُزدِل تے کمزور دا شےوا کل تے ٹالی جانا ۔
