اںگاں تے رںگاں وِچ
آپنی لگھُوتا تے اهِساس جِنّا فرک هَے ۔
جو وی سراپی کِرن
مےرے سںگ گھسر کے لںگھدی هَے
مےری آواز توں بےخبر هَے
هر سُلگدی کِرن
بھٹک جاںدی هَے سمےں دیآں پیڑھیآں اںدر
تے وسیات بن کے
هر سراپی کِرن
بےمَوسمی رُّتے مر جاںدی هَے
سُورج تاں کّلھ پھِر چڑھنا هَے
مَےتھوں پھےر مرن دی خاتر
آپنا بچا نهیں هونا ۔
مَےنُوں آپنے شبد پرو کے رّکھنے پَےںدے هن
ِاک پال وِچ-
کِاُںکِ هر سیما دے
اُس پار
دُشمن کھڑھے هن ۔
مےری چھاں دے گربھ اںدر
ناجاِاز سںبںدھ پلدے نے
(هر کِسے کِرن توں پهِلاں مَےں
آپنے آپ نُوں بنواس کهِ سکداں)
تے مَےں نِّت جان بُّجھ کے هںڈِآں اںگاں دی سُولی اُّتے چڑھ کے
بھلک لای توبا دی بھُومی تِآر کردا هاں
تُوں تاں سِگرٹ پی کے
هّتھاں 'چوں مِچا دِّتی-
پَےراں تھّلے پھِسن توں بِناں
اُه اںگِآرے
بستی نُوں جلا وی سکدے هن
مےری چھاتی اُپرلے
تےرے نَوهاں دے نِشان
زخم توں چھُّٹ
کاش ! کِ کُجھ هور وی
اکھوا سکن دے ےوگ هُںدے ۔
کی کوای فرک کرے
بھاف تے
دھُوںاےں 'چ
