چوجاں والِآ گُرُو روِداس جیاَو,
تَےنُوں شردھا دے پھُّل چڑھااُن لّگاں ۔
تےری ےاد وِچ بَےٹھکے دو گھڑیآں,
ِاّک دو پِآر دے هںجھُو وهااُن لّگاں ۔
تےری سوهنی تسویر 'تے نیجھ لا کے,
درشن رّج کے پااُن نُوں جیا کردا ۔
تےری درے-دهِلیز 'تے رگڑ مّتھا,
مُڑکے کِسمت بنااُن نُوں جیا کردا ۔
تےری رںبی نے زُلم دی کھّل لاهی,
تےری سُوای نے دُّکھاں دے پھّٹ سیتے ۔
تےرے ٹاںکنے نے لايا اجب ٹاںکا,
ساکت موم دے واںگرا لّٹ کیتے ۔
جِهڑی گںگا دے درشن نُوں جان لوکیں,
تےرے کولوں اُه کَوڈیآں مںگدی سی ۔
جِتھے لوک مساں مر مر کے اّپڑدے نے,
تےرے پّتھر دے هےٹھاں دی لںگھدی سی ۔
مَےنُوں جاپدا اے تےری جوت سدکا,
اچھُوت جاتیآں دی جوت جگدی اے ۔
تےری جوت 'چوں نِکلکے لاٹ تّتی,
سِدھی زُلم دے سینے نُوں لّگدی اے ۔
مَےنُوں جاپدا اے زُلم دی اّگ اںدر,
اںمرِت سی تاں تےری تاسیر دا سی ۔
جھگڑا نهیں سی چھُوت-اچھُوت والا,
سارا جھگڑا گریب امیر دا سی ۔
مےرے داتِآ تےرے هی دےس اںدر,
تےرے بںدِآں دا کَوڈی مُّل نهیاَوں ۔
پَےسے والڑے دے هّتھیں رّب وِکِآ,
جیون بںدے دا پَےسے دے تُّل نهیاَوں ۔
سینا جوری تے چور بلَےکیآں دا,
لوها چّلدا اےس جهان اںدر ۔
دساں نهُںآں دی کِرت دے کامِآں دا,
کَوڈی مُّل نهیں هِںدُستان اںدر ۔
اےتھے دھرماں تے مزباں نے پااے پاڑے,
ِاهناں بںدے نُوں بںدے توں وںڈِآ اے ۔
جے تُوں نیچاں تے اُوچاں دا مےل کیتا,
ِاهناں دھرماں نے اےس نُوں کھںڈِآ اے ۔
تَےنُوں ترس مزدُور مزلُوم دا سی,
نال نیوِآں تےریآں ےاریآں سی ۔
گوهڑے رُوں دے ڈُّبدے پںڈتاں دے,
تےری پتھری وی لااُںدی تاریآں سی ۔
اّج پھےر تُوں آپنی رُوه گھّلدے,
نشا پَےسے دی تاکت دا مُّک جاوے ۔
اُوچ نیچ دا رےڑکا مُّک جاوے,
پانی دُّکھاں تے زُلماں دا سُّک جاوے ۔
