واه! تےگاں چھاوےں کھےڈکے, تُوں سےر جوانا
چڑھِآ گھوڑی مَوت دی, بنّھ لهُو دا گانا۔
جانو پل وِچ هو گِآ, ماں دےس بِگانا
هّس گايا اّتھرُو والڑے, کوای مَوت-ترانا۔۱۔
کی تّکدا تّکن والڑا, سردار ن جانا !
سُورجاں اُّتے چمکدا, پںجاب پُرانا,
بےلِآں دے وِچ کُوکدا, رّت-تیر رّتانا,
اُس مَوت دی جُوه 'چوں نِکلکے, ِاک دیپ جگانا,
اُس تےگاں دی چھاں آن کے, ِاک ارس جلانا,
اُس ڈُّبِآ اّتھرُو چُّک کے, چھڈ دےس نُوں جانا,
پر اّتھرُو دے نال وِنّھ کے, ِاک سُور تپانا :
راوی ستلُج والڑا, اُه دےس سُهانا
جِهلم بِآس جھناں دا, جِس پايا بانا۔۲۔
تےگاں چھاوےں کھےڈِآ, کرتار دا ویرا۔
اُودھم سِںگھ جِهے بلی تے, سردار دا ویرا۔
مهاںبلی لاهَور دی, سرکار دا ویرا۔
کلگی والے نِهکلںک, اوتار دا هیرا۔۳۔
بھگت سِںگھ نے دےکھِآ, ِاک باج نِراسا,
تھل تھل سِسکن وےکھ کے, کو پیر اُداسا,
مهاں سِںگھ نُوں رناں وِچ, جو مِلِآ پِآسا,
جو تےگاں چھاوےں دےںودا, بھر نَےن دِلاسا۔۴۔
سالا وگدے رهِن ِاه, پںجاب دے پانی
کھُون سهیداں دے رهے, جو سدا توں هانی
سُور-سِںدھ رّت رِڑک کے, ِاک هںجھ بنانی
کھڑھ پںج ندیآں دے ساهمنے, پھِر بھےٹ چڑھانی
سُورج جُگ جُگ چاڑھنے, پر بات پُرانی
تارِآں چھاوےں چّل کے, چھاں تےگ جگانی
تےگاں چھاوےں گاونی, کوای کھےڈ-کهانی
اںبر تارا چاڑکے, گل دھرت نُوں پانی۔۵۔
گايا کھُون سهید دے, سمسیراں روایآں
کُوںجاں واںگُوں تڑپ کے, جا رناں 'چ روایآں
بھر اّتھرُو رّت دے چُںمھیآں, جو رُوهاں موایآں
سجدے اںدر ڈِّگیآں, آ تارِآں چھوهیآں
چڑھ اُّچے بّدل اُّڈیآں, رو بِجلی هوایآں
جِس دےس سهید نے وّسدے, اُس دےس 'چ کھوایآں۔۶۔
