مےرے سوهنے پںجاب نُوں, پتا نهیں کِس دی نزر لّگ گای۔
ِاّتھے بابے, لیڈر, چور, روز هی جنتا نُوں هَے ٹھّگ دی۔
ِاه سِرف گرزدے بّدل نے, ِاهناں کولوں ورھِآ جانا نهیں۔
* وے مُڑِآ بھگت سِںگھ سردارا, وے تےرے بِنھاں لڑِآ جانا نهیں۔
تھاں تھاں ٹھےکے کھُّلھ گاے نے, نشے وِّچ رُّل دی پھِرے جوانی۔
تَےنُوں کِوےں سُناواں مَےں, بھگت سِںگھا تےرے پںجاب دی کهانی۔
پںجاب چِّٹے نے مار 'تا وا, ِاهدے کولوں مرِآ جانا نهیں۔
* وے مُڑِآ بھگت سِںگھ سردارا, وے تےرے بِنھاں لڑِآ جانا نهیں۔
ِاّتھے انپڑھ بیبیآں نے, پکھںڈی نُوں رّب دی پدوی چھکا 'تی۔
ِاهناں پکھںڈی بابِآں نے, ساری شرم هی آ لا 'تی۔
ساڈے سریر جلدے روز نے, پر رُوه توں سڑِآ جانا نهیں۔
* وے مُڑِآ بھگت سِںگھ سردارا, وے تےرے بِنھاں لڑِآ جانا نهیں۔
ِاّتھے سرکار هی جھُوٹھی آ, ساڈی کردی رهی چھلنی چھاتی۔
چُراسی دا ِانساف نا مِلِآ, جے مںگِآ تاں اسیں هی اّتوادی۔
سّچ لِکھدا شَےری آ, مےری کلم توں ڈرِآ جانا نهیں۔
* وے مُڑِآ بھگت سِںگھ سردارا, وے تےرے بِنھاں لڑِآ جانا نهیں۔
