اُّتر وِچ جو دمک رهِآ هَے
اَوس دھرُو دی سان دا ۔
اُّتر جا کے تارا ٹُّٹا
بھارت دے اسمان دا۔
چار دِناں وِچ هی ِاه تارا
دُنیآ تے سی چھا گيا۔
چڑِآ تاں جھٹ پٹ اَوڑک دا
چانن اُس وِچ آ گيا ۔
کُجھ دِن هی جلوا دِکھلا کے
راه سدیوی پا گيا ۔
نِّکا جِها سریروں سی پر
وّڈا سی اُه جان دا۔
اُتر جا کے تارا ٹُّٹا......
بھارت دی لالی دا تارا
پِآر سی اےنا پا گيا ۔
کھِچ ليا پچھم دا تارا
ِاه سی اےنا بھا گيا۔
اُّتر دا تارا وی آپُوں
چل کے اےدھر آ گيا ۔
ٹُّٹا هويا وی ِاه وےکھو
دوِا اجوڑ مِلا گيا۔
پیلا هويا پُورب والا
دوکھی هِںدُستان دا ۔
اُّتر جا کے تارا ٹُٹا ...
نرم تبا دا مالک سی اُه
پر دِل دا پھَولاد سی ۔
نےک بڑا سی اُس توں اَےپر
ڈردا هر سّےاد سی۔
ساری اُمر پھکیری کّٹی
ِاس وِچ اُنُوں سواد سی ۔
ساڈا لال بهادر اےسے
کارن جِںداباد سی۔
مِّتر چںگے دا سی اُه, تے
دُسمن بےایمان دا۔
اُّتر جا کے تارا ٹُٹا ...
لوهڑے هتھی لوهڑی, ساڈے
هونی بن کے آ گای ۔
کھُسیآں دے کھلِآناں تاایں
لاںبُو کِّداں لا گای ۔
بھارت ماں دا لال بهادُر
اگ دا رُوپ بنا گای ۔
ماتم رُوپی کالی نھےری
سارے جگ تے چھا گای ۔
هال بُرا هويا هر بّچے
بُڈھے اتے جوان دا۔
اُّتر جا کے تارا ٹُّٹا ...
راںجھا بن کے جِس نے لّبھا
آجادی دی هیر نُوں۔
امن لای جِس جںگ مچايا
پلٹايا تکدیر نُوں
پھُّلاں نال سجااُ سجنو
اج اُس دی تسویر نُوں
جِںداباد کهو اج اَوسے
لال بهادُر ویر نُوں
سارا جگ ‘همدرد' بنايا
جِسنے دےس مهان دا
اُّتر جا کے تارا ٹُّٹا ...
