هواواں دی رُمکن, ورولے تے ٹھّکے,
دانِآں دی مُّٹھ, بُّک, اَوکاں تے لّپے
اَوه چِڑیاے دا گولا, تے هُکماں دے ےّکے
وکھتاں دے گےڑ چ گاے سبھ ڈّکے ۔۔
اَوه چنّ دیآں راتاں تے پهِراں دے تڑکے
اَوه هُںگھارے, اَوه باتاں, سُن دِل سی جو دھڑکے
اَوه گھُّگیآں دی گھُوں گھُوں, اَوه چُّپاں دے کھڑکے
اَوه جںدرے, اَوه پھَوڑے, اَوه کُوچیآں, اَوه رڑکے
ترّکی دے سِپاهی لَے گاے سبھ نُوں پھڑکے۔۔
هُن کِس نُوں بھااُںدی هَے پھسلاں دی مٹکن
اَوه مّکی دی کھُسبُو اَوه ٹاٹاں دی کھٹکن
اَوه سّگیآں پراںدے, تے مّتھے دی لٹکن
نا کھُّلے هُن وےهڑے, جنَوراں دی پھٹکن۔۔
اَوه سرما, اَوه انکھاں, سںجم تے سردھا
دِنو دِن جمانا سبھ جاںدا هَے هردا
'مںڈےر' ِاه ترّکی هَے جاں مّتاں دی سٹکن !
ِاه اسلاں توں دُور هوایآں نسلاں دی بھٹکن۔۔
