بھیڑ بنی تاں مُوںه چھُپاای بَےٹھا هَے
ساڈی واری نیویں پاای بَےٹھا هَے۔
وگدی گںگا نھاوے, سِجدے چڑھدے نُوں
انکھ جمیراں وےچ وٹاای بَےٹھا هَے۔
دُّدھ وِهُونا ڈںگر کاسے کںم دا ناھیں
پِںڈ ’چ پھوکی دھَوںس جماای بَےٹھا هَے۔
اںڈے آپنے آکا گھر دے آيا هَے
گھر گھر جھُوٹھی کُڑکُڑ لاای بَےٹھا هَے۔
ساتھوں کھّسی دَولت اُّپر وےکھو, کِںجھ!
ناگاں واںگُوں, آسن لاای بَےٹھا هَے۔
پتھریلے بںجر نُوں, سِںج سِںج کے, جھّلا!
پھُّلاں دی اُمید لگاای بَےٹھا هَے۔
نیواں هو کے مِلدَے, اکسر بچ کِ رهُ
لگدَے, اجکلھ گھات لگاای بَےٹھا هَے۔
جِس ٹولے دا, کلھ تک پّکا دُسمن سی
اَوسے نُوں اّج, جّپھیآں پاای بَےٹھا هَے۔
تےرے هّتھ وِّچ, کھالی لوٹا, کِاُں, ‘اُّپل’!
سوهنا رّب تاں, لوٹی پاای بَےٹھا هَے۔
