بھیڑاں 'چ سنّاٹے سُندے ِاکلاپے وِّچ شور پوے
هاں کهِکے وی آاُن ناں سّجن کھَورے کَےسا زور پوے,
نواں زمانا نویں پنیری کوای تے زِںمےوار کرو
اّج وی کوای آکھ مُهّبت کِسے وی ڈںڈی تور لوے,
وگدیآں لُوآں 'چ هںجھاں دے ساون ورھدے پاے
رونے دے مَوسماں وِّچ هّساں ِاه کھَورے کَےسی لور روے,
موتی چُغ لاے سبھ غوتے لا دِل دے سمُںدراں 'چوں
تَوبا! خَوپھ مَولا دا کر اُلٹا مَےنُوں چور کهِوے,
اُمر کچَےل دے ٹُّٹے دِل تے سںبھلے ناں وِرکا
کوای هووے جِهڑا لںگھیآں گُزریآں موڑ دوے۔
