بِناں جُرم مَےں پُّجا جیکن , پھاںسی دے تکھتے تیکر
مےری گجل اُوےں نا پهُںچے , متلے توں مکتے تیکر
اُه جو کھُد نُوں اےس ِامارت دا ِاک راکھا آکھ رِهَے
هّتھ اَوسدا پُّج گِآ هَے , گَےںتی دے دستے تیکر
سِر دے بھار کھلوتے نے جو , اُهناں دا وی دااوا هَے
کِ اُهناں دے پَےر وی ِاک دِن اپڑنگے رستے تیکر
اُه جو دھرم استھاناں اںدر جهِر گھولدا پھِردا هَے
کِدھرے اُهدی نجر نا پهُںچے بالاں دے بستے تیکر
سدیآں توں رستا درساںدے , میلاں دے پّتھر سوچن
کاس اسانُوں وی کوای لَے کے جااے اُس رستے تیکر
ِاس توں پهِلاں کِ اُه کومل کوٹھے کُّلے ڈھاه دےوے
چلو جںجیراں لَے کے چلیاے اُس هاتھی مستے تیکر
اُڑن کھٹولے اُّتے سی جو , لال کِلے تے پهُںچ گای
پَےدل سی جو گجل نا پهُںچی متلے توں مکتے تیکر
