بِرکھ تاں سَوں گاے نے تانکے چادر کھِزاواں دی۔
دُپهِرے وِچ توّکوں هور کِس توں کریاے چھاواں دی۔
ڈرااُنی دھُّپ مُلتانی, مِرگ جل, سازشاں دا دَور,
ِاکّلی جان تے پُوری رِآست هَے بلاواں دی۔
کدے جِنّھاں نُوں تےشے مار کوهساراں 'چوں کّڈھِآ سی,
رُکاوٹ بن کھڑے درِآ نے اّج اُه ساڈے راهواں دی۔
مَےں تےرے نام دا تارا کِوےں اسمان 'چوں لّبھاں,
سِرا کوای نهی دےنا هَے ِاه مرزی کھِلاواں دی۔
اچانک کِاُں گِآ ‘اجمےر’ هَے مُرجھا مِرے ےارو,
اجے کّلھ بھیڑ سی ِاسدے اُدالے هریآں چھاواں دی۔
