میںه مںگِآں توں میںه نا مِلدا
سُّکیآں سڑن زمیناں ۔
تےل دے گھاٹے ِاںجن کھڑ گاے
کںم نا آاُن مشیناں۔
تُوڑی کھاںدے ڈھّگے هار گاے
گّبھرُو لّگ گاے فیماں ۔
(بای) مڑک تےری نُوں کَون کھا گِآ
چوبر جّٹ شکیناں ۔
(بای) هُن نا تےرا کھڑکے چادرا
چمک نا داے نگینا ۔
(بای) پھِردے مگر تکاویآں والے
لُک چھِپ کٹےں مهینا ۔
کِاُں چوراں واںگ رهےں کمادیں
کرکے مِهنت جیناں
ِاک واری اُڈ مُڑ کے
بن جا کبُوتر چینا, ِاک واری اُڈ مُڑ کے...
ڈھاهیآں ! ڈھاهیآں ! ڈھاهیآں !
(بای) جّٹاں دے پُّت کںگلے هو گاے
کُچھ نا کھوهن کماایآں۔
اّگے تا ٹّپدے سی سَو سَو کوٹھے
هُن نا ٹپیںدیآں کھاایآں۔
ماس ماس پٹواریآں کھادھا
پی لای رّت سِپاهیآں
بای رهِںدے کھُوںهدے کرزے چُوںڈ لاے
هّڈیآں رےت رُلاایآں
(بای) دِّلی شهِر توں چڑھے شِکاری
لَے هُکماں دیآں پھاهیآں۔
پّٹ دیآں مورنیآں
هُن نا بچن بچاایآں
پّٹ دیآں مورنیآں...
آری ! آری ! آری !
هُن جگراواں 'چ
نهیاَوں لّگدی رَوشنی بھاری
مےلِآں تِهاراں نُوں
ےارو کھا گای ڈَےن سرکاری
گّبھرُو گالباں دے
لَے گای نُوڑ کے پُلس دی لاری
مهاں سِںگھ بُرج والا
هويا ماملے بھرن توں آری
دھن کَور داُدھر دی
هّڈ رولدی پھِرے وِچاری
بھجنا کااُںکِآں دا
پھِرے لّبھدا کنک اُدھاری
سِّدھواں دے زَےلدار نے
جا کے چُگلی تھانے وِچ ماری
پھڑ لاے بھرووالیاے
سُنّ کر تی مزاری ساری
وگدے هل چھُّٹ گاے
هويا مالوا جین توں آری
جنتا تاں بھُگت لاُو
تےرے وار نی هکُومتے بھاری
تُوںبے اُڈ جانگے
جد آای مِّتراں دی واری۔
تُوںبے اُڈ جانگے...
