مَےں مےرے دوست
تےری کِتاب نُوں پڑھ کے
کای دِن هو گاے نے
سَوں نهیں سکِآ ۔
ِاه مےرے واستے تےری کِتاب بُّڈھی هَے
ِاهدے هرفاں دے هّتھ کںبدے هن
ِاهدی هر ستر سٹھِآای هوای هَے
ِاه بل کے بُجھ گاے
ارتھاں دی اّگ هَے
ِاه مےرے واستے شمشانی سُآه هَے ۔
مَےں بُّڈھے هَوںکدے
ِاهدے هرف جد وی پڑھدا هاں
تے جھُرڑااے هواے
واکاں 'تے نزر دھردا هاں
تاں گھر وِچ وےکھ کے
شمشانی سُآه توں ڈردا هاں
تے ِاهدے بُجھ گاے
ارتھاں دی اّگ 'چ جلدا هاں
جدوں مےرے گھر 'چ ِاه
بُّڈھی کِتاب کھںگھدی هَے
هفی تے هُوںگدی
ارتھاں دا گھُّٹ مںگدی هَے
تاں مےری نیںد دے
مّتھے 'چ رات کںبدی هَے ۔
مَےنُوں ڈر هَے
کِتے ِاه بُّڈھی کِتاب
مےرے هی گھر وِچ
کِتے مر نا جاوے
تے مےری دوستی 'تے هرف آوے
سو مےرے دوست
مَےں بُّڈھی کِتاب موڑ رِها هاں
جے جِاُںدی مِل گای
تاں خت لِکھ دایں
جے راه وِچ مر گای
تاں خت دی کوای لوڑ نهیں
تے تےرے شهِر وِچ
کبراں دی کوای تھوڑ نهیں ۔
مَےں مےرے دوست
تےری کِتاب نُوں پڑھ کے
کای دِن هو گاے نے
سَوں نهیں سکِآ ۔
