بُجھااے کِاُں بھلا تارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
گاے ماسُوم کِاُں مارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
دُآ کی مںگنی تَےںتھوں, تُوں کِّتھے چھُپ گِآ مَولا,
ِاه پاکے ماملے بھارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
تُوں کالے لےکھ لِکھ دِّتے نے کِاُں, ماسُوم تلیآں تے;
لگاکے اُمر دے لارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
ِاه کِهڑا مزب کهِںدا هَے کِ هَولی کھُون دی کھےڈو,
ِاه کِهڑا کر گِآ کارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
هنےری کُوڑ دی جھُّلی, کِ ڈُّبِآ سّچ دا سُورج,
ِاه سّچ نُوں کَون للکارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
جِنھاں تے امن لِکھِآ سی, اُه ورکے کھُون وِچ ڈُّبے,
بھلا ِاه شبد کِاُں هارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
اُه جِهڑے کھَوپھ وِچ پتھرا گاے, لوکاں نُوں کی دّسیاے,
کھُدا دیآں رهِمتاں بارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
اُنھاں نُوں بکھشدے هُن تاں, اُنھاں تے رهِم کد کرنا,
اُه جِهڑے وکت دے مارے, کھُدايا مےرِآ دّسیں۔
کِتے بستے کِتے کانی کِتے ارمان کھِلرے نے
کِاُں ِاه رُل گاے سارے خُدايا مےرِآ دّسیں ۔
