بّس وِچ هّتھ جوڑ کے کھڑھی
ِاّک نِّکی جِهی کُڑی
گیت گا رهی هَے...
اُسنُوں
آپنے گیت تے
کِنّا بھروسا هَے
کِ سواریآں دے
اندےکھِآ کرن
کںڈکٹر دے جھِڑکن
تے بّس وِچ پَے رهے
رَولے گَولے توں بےنِآز
اُه نِّکی جِهی کُڑی
گیت گا رهی هَے...
پر اُسنُوں آپنے گیت تے
کِنّا بھروسا هَے...
گااُںدی هوای
ِاس نِّکی جِهی کُڑی دا چِهرا
اےنا آتم وِشواس نال بھرِآ هَے
کِ لّگدا هَے اُس لای
گیت گااُنا هی
دُنیآں دا سبھ توں پوِّتر
اتے وڈےرا کارج هَے
ےکین هَے اُسنُوں
کِ اُس دے گااے گیت
اُس لای اتے اُس دے پرِوار لای
شام دی روٹی دا وسیلا بننگے
اُس دی بِمار ماں لای
دواای دا هیلا کرنگے
ِاسے لای اُه
اجب کِهے ےکین نال بھری
گیت گا رهی هَے...
گیت ختم هو گِآ هَے
اُه سواریآں اّگے هّتھ کردی
هَولی هَولی تُردی
بھیکھ نهیں
جِوےں آپنی کلا دا مُّل مںگدی هَے
اُس دیآں تلیآں تے
سِّکے رّکھدے نے لوک
اُس دیآں اّکھاں وِّچ
آتم وِشواس هور چمک اُّٹھدا هَے
مےرے کولوں لںگھن لّگدی جدوں
مَےں وی اُسدیآں هتھےلیآں تے
بهُت ادب نال رّکھدا هاں پَےسے
اُس دی آس نالوں کِتے وّدھ
ِاه سوچ کے
کِ اُس دا آپنے گیتاں وِّچ
ےکین بنِآ رهے
اُس دا
ِاه وِشواس هووے هور پکےرا
کِ ِاس دَور وِّچ وی
جِّتھے دو ٹُّک روٹی لای
لوک کر رهے نے لُّٹاں کھوهاں
کّٹ رهے نے جےباں
وےچے جا رهے نے جِسم
اُس دَور وِچ وی
ِاک نِّکی جِهی کُڑی
کما سکدی هَے
شام دی روٹی
بّس وِچ گیت گا کے...
بنِآ رهے اُس
آپنے گیتاں وِچ ےکین...۔
