بُت نهیں کوای مَےں ِاک اهِساس هاں ۔
دُور هو کے وی تےرے هی پاس هاں ۔
رُوه سدا مُردے دِلاں وِچ پھُوکدی
جِںدگی هاں, زِںدگی دی آس هاں ۔
پربتاں توں آ رهی مَےں ِاک ندی,
پھےر وی اںدر هی اںدر پِآس هاں ۔
روز بھُل جاںنَےں تُوں مےرا نام هی
آکھدَےں تےرے لای مَےں کھاس هاں ۔
ڈولِآ نا جو تُوپھاناں وِّچ کدے,
ناں وپھا دا هاں مَےں ِاک وِشواس هاں۔
تھل دے سپھِآں تے جو سّسی لِکھ گای,
مَےں مُهّبت دا اُهی ِاتِهاس هاں ۔
