اُّڈی-اُّڈی آ نی چِڑیاے۔
ساڈے پھےرا پا نی چِڑیاے۔
کِّدھر نُوں تُوں گای رکانے,
آ کے دانے کھا نی چِڑیاے۔
ساڈے بچپن دی تُوں ساتھن
آ هُن مِل کے جا نی چِڑیاے۔
تُوں تاں سانُوں چںگی لّگےں,
آ جا نا تڑپھا نی چِڑیاے۔
لا ٹوکری تَےنُوں پھڑدے,
بچپن ےاد کرا نی چِڑیاے۔
اّکھاں توں تُوں اَوجھل هو گای,
کِّتھے رهی سُستا نی چِڑیاے۔
لوکاں تےرے رَےن-بسےرے,
سّچیں دِّتے ڈھاه نی چِڑیاے۔
آ جا نی تُوں رُوپ سُهانا,
اپنا زرا وِکھا نی چِڑیاے۔
پاواں تَےنُوں دانے-روٹی,
جلدی آ کے کھا نی چِڑیاے۔
هُن نا تےرے پُوںجھے پّٹُوں,
بھُّلاں نُوں بکھشا نی چِڑیاے۔
ساڈے توں تُوں بےمُکھ هو کے,
نا هُن اڑیاے جا نی چِڑیاے۔
ترس گاے تےری چیں-چیں سُننوں,
آ کے شور مچا نی چِڑیاے۔
بیبی رانی بڑی سِآنی,
مُڑ آ, مُڑ کے آ نی چِڑیاے۔
وےکھ لواں تَےنُوں جی بھرکے,
دیدے درس کرا نی چِڑیاے۔
پّٹھِآں وِّچوں لّبھ کے سُںڈی,
لَےںدی سی تُوں کھا نی چِڑیاے۔
بّچِآں دے لای اُهیاُ چوگا,
پھِر تُوں لَے کے جا نی چِڑیاے۔
