ڑاڑا آکھدا ڑاڑ کِاُں رںگيو ای, وِّچوں اےس بدکار نُوں کّڈھنا سی۔
روز ورت منزُور درگاه اںدر, جھُوٹھے لفز توں مُّکھڑا کّجنا سی۔
مںدی نیت کںگال تا دُور کردا, تُوں تاں سّت-سںتوکھ ن رّجنا سی۔
نےک مجلساں وِچ گُزران کردا, بُری سوهبتوں اُّٹھکے بھّجنا سی۔
اُّتم جنم بدخشاں دا لال هَےں تُوں, جھُوٹھا موتیآں وِّچ نهیں سّجنا سی۔
سّچ ورت روزا سبر ِاںدرے دا, کُّل وِشے-وِکار نُوں تّجنا سی۔
پِّچھا چھوڑدا اکل دے انّھِآں دا, بںدے مگر سُجاکھِآں لّگنا سی۔
جِنھے پکڑکے تَےنُوں گرِفتار کیتا, سںگل دُوای دُرمت دا وّڈھنا سی۔
پریت نال تُوں پیآ دے پالنی سی, پاسا اےس پرپںچ دا چھّڈنا سی۔
جھاتی ماردا تُوں اںتر-دھِآن هو کے, جےکر ےار نُوں اںدروں لّبھنا سی۔
مهِل-ماڑیآں کاس نُوں مّلیآں نے, جےکر بھار جهان توں لّدنا سی۔
دےا سِںگھ نا مَوت ملُوم تَےنُوں, گولا غزب دا سیس تے وّجنا سی۔
