مےرے پِںڈ دے کِسے رُّکھ نُوں
مَےں سُنِاَے جےلھ هو گای هَے
اُهدے کای دوش هن :
اُهدے پّت ساوِآں دی تھاں
همےشا لال اُگدے سن
بِناں 'وا دے وی اُّڈدے سن
اُه پِںڈ توں باهر نهیں
پِںڈ دے سگوں اُه کھُوه 'چ اُّگِآ سی
تے جد وی جھُومدا تاں اُه سدا چھاواں هِلاںدا سی
تے دھُّپاں نُوں ڈراںدا سی
تے راهیآں نُوں تُرے جاںدے اُه
دھُّپاں توں بچاںدا سی
تے پانی بھردیآں کُڑیآں نُوں
دھی کهِ کے بُلاںدا سی
تے ِاه وی سُنن وِچ آِااَے
کِ اُسدے پَےر وی کای سن
تے اُه راتاں نُوں تُردا سی
تے پِںڈ دے سارِآں رُّکھاں نُوں مِل کے
روز مُڑدا سی
تے اّدھ-رَےنی هوا دی گّل کرکے
روز جھُردا سی
بھلا ےارو اجب گّل هَے
مَےں ساری اُمر سبھ رُّکھاں دیآں
شاکھاں تاں تّکیآں سن
کی رُّکھاں دے وی مےرے دوستو
کِتے پَےر هُںدے نے ?
تے اّج اخبار وِچ پڑھِاَے
کِ اُه هتھِآر-بںد رُّکھ سی
اُهدے پّلے بںدُوکاں, بںب تے لّکھاں سںگیناں سی
مَےں رُّکھاں کول سدا رهِںدیآں
چھاواں تاں سُنیآں سن
پر بںباں دی اجب گّل هَے ?
تے ِاه جھُوٹھی خبر پڑھ کے
مَےنُوں ِاتبار نهیں آاُںدا
کِ اُسنے پِںڈ دے
ِاک هور رُّکھ نُوں مار دِّتا هَے
جِهڑا پِںڈ دے شاهواں دے گھر
وِهڑے 'چ اُّگِآ سی
جِس توں روز کوای کاگ
چُگلی کرن اُّڈِآ سی
تے اّج کِسے ےار نے دّسِاَے
جو مےرے پِںڈ توں آِااَے
کِ مےرے اُس پِںڈ دے رُّکھ نُوں
پھاںسی وی هو رهی هَے
تے اُهدا پِاُ کِّکراں ورگا
تے ماں بےری جِهی هو رهی هَے ۔
