اُّچے بُرجیں کھیوِآں
دے کھڑیآں ناراں۔
رںگ کسُںبھا بالِآ
وِچ بےلے باراں۔
پھجراں مَےں مُٹِآر سںگ
اّج بھردیآں پانی,
تان دِّتیآں اَوس لای
اسمان نے داراں۔
سُوها وےس کرےںدیاے
ِاک بول جے بولےں,
گھوڑ دی ٹاپ جما دِآں
مَےں پار غُباراں۔
ساکھاں وےس کرےںدیاے
رُّت چےت وساکھاں,
بےلے سُّتی نار نُوں
مَےں 'واج ن ماراں۔
برساں رِها اُڈیکدا
پھرِهاد دا تےسا,
کِسے ن دیوا بالِآ
سِر باںجھ پهاڑاں۔
بھاوےں تیر گُآچنا
وِچ کھُونی تھل دے,
دھی کھیوے دی رهےگی
ِاس دِل دے پاراں۔
اُّچیآں لںمیآں ٹاهلیآں
تک وگن جھناواں,
وےکھ رهے تکدیر نُوں
هّس هُسن هجاراں۔
چنّ سُورجاں تارِآں
جِس راه 'تے بُجھنا,
اَوتھے وی لَے سُّتیآں
دِل-بھےد نُوں گاراں۔
