اُه پھخر نال آکھدی هَے
مےرے دےش ‘چ
سّبھ کول چھّت هَے-گھر هَے
سکُوٹر- کار هَے
جےب ‘چ پَےسے بےشک گھّٹ هون
پر هر کوای آنںد ‘چ هَے
پر تےرے دےش ‘چ
لوک سڑکاں تے مںگدے نے
سڑکاں تے سَوںدے
ٹھںڈ ‘چ مردے نے هزاراں لوک
گھراں توں باهر- چھّتاں توں بِناں
نِںموجھُونا اُداس جِها بولِآ مَےں
ِاه ٹھیک هَے
تے پُّچھِآ تُوں آزاد هَے آپنے مُلک ‘چ
وِچاراں لای
کهِ سکدی هَےں سبھ کھُّلھ کے
اَورت دی گھُٹن بارے
دےش دے شاسکاں بارے
اُداس هو گای
خاموشی اُسدی
پِںجرِآں ‘چ کَےد
هزاراں پںچھیآں دے چھٹپٹااُںدے پراں
تے تڑفدیآں اّکھاں واںگ هَے
ڈری سهِںمی مَےنا دی لاچاری ورگی
مَے هور اُداس هو گِآ
