جد وی مَےں پرتدا هاں
تاں ماےُوس هو جاںدا هاں
کھاموس, سُنّ تے اُداس
گھر نُوں وےکھکے
مَےں وےکھدا هاں
آپنی دھی دیآں
اُداس اّکھاں وِّچ
جِوےں کهِ رهی هووے
ڈَےڈی ماےُوس نا هووو
ِاه دُنیآں هَے
دُنیآںدار بنو
مَےں وےکھدا هاں
ِاّک پاسے بَےٹھی
آپنی پتنی وّل
گم وِّچ ڈُّبی
جِوےں کهِ رهی هووے
ِاه جِںدگی هَے
ادھُوری گُپھتگُو
هَوسلا نا چھّڈو
اُه سبھ ٹھیک کرےگا
تے پھےر مَےں وےکھدا هاں
دُور بَےٹھی آپنی
بِردھ ماں دیآں اّکھاں وِّچ
جِوےں سوچ رهی هووے
بھوِّکھ دی پیڑی لای
مَےنُوں سمجھا رهی هووے
پُّتر !
دُّکھ سهے جاںدے نے
ٹالے نهیں جاںدے
تے پھےر مَےں سوچدا هاں
دُور سهِر بَےٹھے
آپنے پُّتر بارے
سوچدا هووےگا
ڈَےڈی تُسیں دُکھی هوووگے
ورتمان نُوں وےکھکے۔
پر مجبُور هاں
تے پھےر مَےں سوچدا هاں
سوچنا هی کاپھی نهیں پُّتر
سمجھنا وی جرُوری هَے
کھاموس تے اُداس گھر لای
بھَےن, ماں, تے بِردھ دادی لای
جِنھاں نے تَےنُوں پالدِآں
سّدھراں دی گّٹھڑی ساںبھ رّکھی هَے
نوےں چانن دی آس رّکھی هَے
سمےں نے چّلدے جانا هَے....
پھرجاں دا پّلا چھّڈنا
ِانسانیات نهیں
