پھےر کِسے نُوں سامھنے تّک کے, سوچاں نُوں ترسانا کی ۔
سّدھراں دی بھُّبل دے اںدر, مُڑ-مُڑ تیلے لانا کی ۔
هال دِلے دا اّکھاں راهیں, کهِنا ای تے کھُّلھ کے رو,
هِک دو هںجھُو کےر کے اَےوےں اپنا بھرم ونجانا کی ۔
ےاراں اّگے پھول کے دُّکھڑے, مَےں تے ِاه گّل جانی اے,
کںدھاں اّگے رونا کی تے پّتھراں نُوں سمجھانا کی ۔
رو-رو کاهنُوں هُن ڈِسکورے, بھرنَےں ےار نادانا وے,
جے کر پوںد نا سوچی هووے, چھےکڑ نُوں پچھتانا کی ۔
هّکی گّل اے اّج دا بںدا, آپو-آپنا وَےری اے,
کرماں مارے هور کِسے تے, اّگوں کرم کمانا کی ۔
اُه جے نهیں تاں اُهدے ورگے, هور هزاراں لّبھنگے,
دِل دا کی سمجھانا 'آتِف', بّچے دا ولچانا کی ۔
