فِکراں دُّکھاں زِهن ِانھاں دے کیلے نے ۔
نِّکِآں بالاں دے اّج چِهرے پیلے نے ۔
مَےں نهیں منّدا درِآ مَےنُوں ڈوب گِآ,
مَےنُوں ڈوبن والے مےرے وسیلے نے ۔
دُکھ دی دیمک اںدر لّگی سبھناں نُوں,
تن تے کّپڑے بھاوےں اّت چمکیلے نے ۔
دِل کِتاب دا ورکا ورکا پھولن پاے,
وےکھن وِچ جو نَےںن بڑے شرمیلے نے ۔
مَےں چّکھِآ اے زاِاکا سبھ دے لهِزے دا,
اےسے لای تے مےرے شےار کٹیلے نے ۔
چّلی اے کُجھ اےهو جِهی خُدغرز هوا,
سّجناں دے وی لهِزے اّج نوکیلے نے ۔
ِاّکو چال 'سلیم' نا چّل تُوں سبھناں نال,
نا تے شاه نے سارے, نا سب فیلے نے ۔
