پھُّل واںگُوں اَوس نے هی ٹهِکنا ِاس دَور وِچ۔
جاندَے جو سُولیآں نُوں چُںمنا ِاس دَور وِچ۔
هر کدم 'تے لٹکدے نے کھُوبسُورت پِںجرے,
بھُّل گِآ پںچھی وِچارا آلھنا ِاس دَور وِچ۔
سِدک هَے, ایمان هَے, ساڈی تلی 'تے جان هَے,
پرکھ لَے, جو پرکھنَے تُوں دُشمنا ِاس دَور وِچ۔
دوش پّتھر دا نهیں تے نا کِسے وی پھُّل دا
شیشِآں تاں تِڑکنا هی تِڑکنا ِاس دَور وِچ۔
کی بھروسا اےس جںگل دے سدیوی هون دا
جھُومدے بِرکھاں اچانک ڈِّگنا ِاس دَور وِچ۔
کَون هَے ِاه,کِس نے ساڈے مّتھِآں تے اُکرِاَے?
گِّلے گوهے واںگ هر پل سُلگھنا ِاس دَور وِچ۔
هُوک هَے, وَےراگ هَے, ِاک راگ هَے پر ساز نا,
گیت دا ِاه درد کِس نے سمجھنا ِاس دَور وِچ۔
مَوسماں دا کهِر هَے, سُولاں دی تِّکھی زهِر هَے,
پھےر وی پھُّلاں نے هردم مهِکنا ِاس دَور وِچ۔
