دھرتیآں 'تے پانیآں دی تھوڑھ هَے۔
بارشاں مر جانیآں دی لوڑ هَے۔
هّس-کھےڈ چار دِن بِتااُن لای,
هانیآں نُوں هانیآں دی لوڑ هَے۔
گھر دیآں جو ساںبھ سکن چابیآں,
اَےسیآں سُآنیآں دی لوڑ هَے۔
جو اُٹھال سکن موای سوچ نُوں,
زوردار کهانیآں دی لوڑ هَے۔
دادیآں تے نانیآں جو کهِ گایآں,
اَےسے کِّسے-گھانیآں دی لوڑ هَے۔
بھُّل گاے هاں دُّدھ هّتھیں رِڑکنا,
چاٹیآں-مدھانیآں دی لوڑ هَے۔
کُّکھ وِّچ نا کتل کر بهونِآ,
دھیآں-دھِآنیآں دی لوڑ هَے۔
