مےرے هِردے سماےا هَے نِرالا پِآر ارجن دا ۔
مَےنُوں هر زّرے دے اںدر, مِلے دیدار ارجن دا ۔
اُهنُوں کی لوڑ سورگاں دی, اُهدے بھانے اپّچھراں کیه,
جِدھے نَےناں دے وِّچ پھِردا رهے دربار ارجن دا ۔
کِرن جلوے دی جر سّکے, جدوں منسُور هوریں نا,
اُدوں شاںتی دے دّسن لای هوےا اوتار ارجن دا ۔
کٹاای ِاّک ِاّک پوری شهیدی پُوری لَے لیتی,
سمجھ لیتا منی سِںگھ نے جدوں اُپکار ارجن دا ۔
دِّسے چےهرا نُورانی اُه, پِآ زّرے دے شیشے وِّچ,
دِکھاون رات نُوں تارے مَےنُوں چمکار ارجن دا ۔
پوے چںدُو سواهیاے دی اُه اَوڑک جُون وِّچ مر کے,
'شرف' کیتا نهیں جِسنے ادب ستِکار ارجن دا ۔
