هِںدُو-سِّکھ-ایساای هووے,
جاں کوای مُسلمان هَے۔
سبھ بںدِآں دا ساںجھا ےارو-
ِاّکو هی بھگوان هَے۔
ِاه دھرتی بھارت دی ےارو,
گُرُوآں پیر-پھکیراں دی۔
ِاه دھرتی سبھنا دی ساںجھی,
آشک راںجھے هیراں دی۔
ِاس دھرتی 'تے رهِن-سهِن دا,
سبھ نُوں هّک سمان هَے۔
ترھاں-ترھاں دے پھُّل کھِڑے هاں,
بھارت دی پھُلواڑی اںدر۔
ساںجھے ساڈے گُرُودُآرے,
ساںجھے ساڈے مسجِد مںدر۔
آپاں سبھ نے سبھ دھرماں دا,
کرنا بهُ سنمان هَے۔
کِرت کرن تے وںڈ چھکن دا,
سبھ نُوں هَے اسیں سبک سِکھااُنا۔
ِاّکو تھالی وِّچ ٹُّک کھانا,
مےر-تےر نُوں دُور بھجااُنا۔
بھےد-بھاو تے اُوچ-نیچ دا,
چھّڈنا نهیں نِشان هَے۔
نهیں کِسے نُوں چُبھویں کهِنی,
نا هی دےنا مِهنا هَے۔
چِّتاں وِّچوں کّڈھکے ساڑے,
ِاّک-مُّٹھ هو کے رهِنا هَے۔
نا کو بَےری نهیں بےگانا,
گُرُوآں دا فُرمان هَے۔
