جوگی بَےٹھا مِّٹی پھولے
ِاه جاندِآں وی
نهیں لّبھنے لال گُآچے
سدی پُرانی کِنّیآں پُشتاں
لےکھے لّگیآں
تکدیر نا بدلی لوکاں دی
پھولے کاغز دھُکھدے اّکھر
لال ماتا دے زںجیراں نُوں کّٹنے نُوں
پھِردے دےس دےساںتر پےش نا جاںدی
توڑ کے موه دے سںگل
تُر پاے جںگل رستے
مُلکو مُلک شهِر توں شهِر
رتن سِںگھ سںتوکھ سُتںتر
دادا میر کُربان ِالاهی
رام کرِشن رُڑھِآ جاںدا آمُو درِآ اںدر
نا کاغز نا اّکھر دّسدے
بےوتنے دا دِل کِںج دھڑکدا
کِںج تڑپھدا چےتے کرکے
ماپے پِںڈ تے بےلی
کَون بھتیجا تاںگھ مِلن دی لَے کے پھاںسی چڑھِآ
رهِںدا سّت سمُںدراں پار هَے چاچا
تسویر دے پِّچھے نهِرُو لِکھِآ -
ِاه مُورت اُس اُّچے دا سّچا پرچھاواں هَے
وتن دی دھرتی اُّتے پَےںدا
مُورت اںدر سِںگھ اجیت
بنِآ بَےٹھا هسن خان ایران دا واسی
کدی تاں بولے فارس تُرکی کدے سپےنی
پر تّکدی اّکھ پںجابی هَے
نهِرُو سرکارے-دربارے کهِںدا -
ِاسنُوں اپنے گھر جان دا
ماں دے پَےریں پَے کے مر جان دا هّک تاں دےوو
نا کاغز نا اّکھر دّسدے
کِهڑا خِآل سی جِهڑا هردم نال اَوسدے رهِںدا سی
کِسدے نام سهارے اُه درد هِجر دا سهِںدا سی
جوگی بَےٹھا مِّٹی پھولے
ِاه جاندِآں وی
نهیں لّبھنے لال گُآچے
سدی پُرانی کِنّیآں پُشتاں لےکھے لّگیآں
تکدیر نا بدلی لوکاں دی
