لاچاراں تے کُّجھ کُربان وی کرِآ کر
خالی هّتھاں تے دو ٹُّکر دھرِآ کر۔
چهِکن پںچھی کوِال گاوے پربھاتیں
اںمرِت وےلے نام دی مالا پھڑِآ کر۔
بار پرااے جینا کاهدا جینا هَے
سّچی سُّچی کِرت کماای کرِآ کر۔
دَولت کِهڑی پِّچھوں لَے کے آيا سَےں
میںه واںگُوں, پھَےلے هّتھاں تے ورھِآ کر۔
سِدک پِآلا پی کے, آپنے هّکاں لای
وِّچ مَےدانے جُگنُوں واںگر لڑِآ کر۔
چار دیواری اںدر لوکتںتر نهیں
کھُّلم کھُّلا مجلُوماں نال کھڑِآ کر۔
ساگر توں وّدھ بںدے ڈوبے دارُو نے
هر وےلے نا پین بهانے گھڑِآ کر۔
ماڑی گھٹنا هونوں ٹل گای هَے, بھلِآ !
سّچے رّب دا سُکر منا, نا لڑِآ کر۔
چھےک بِنا موتی راهاں دا کںکر هَے
جُڑ بهِنا تاں تیر کلےجے جرِآ کر۔
بِّلی دے گل گھںٹی پااُن جُجھارُو هی
سِّپیں بَےٹھے موتی وےکھ نا سڑِآ کر۔
بوٹ پرِںدے سارے کھا کے سوںدے نے !
پےٹ بھرن دے منسُوبے نا گھڑِآ کر۔
سِرداراں نُوں سِرتاجاں دی لوڑ نهیں
هیرے موتی دستاریں نا جڑِآ کر۔
رںگ برںگی دُنیآ کِنّی سُهنی هَے!
تِتلی جاں ماسُوم کلی نا پھڑِآ کر۔
چھوڑ جُگالی کلھ دی, اّگے وّدھ ‘اُّپل’
اّج دی گّڈی وِسل وجاوے پھڑِآ کر۔
