لکڑی بلے تے پانی نِکلے اّکھاں کھولھ کے دےکھ ۔
واںگ اساڈے کدے تے مُورخ زِںدڑی رول کے دےکھ ۔
ِاه وختاں دی گّل اے سّجنا امرِت مِلے جاں زهِر,
بےرس جیون دے پِآلے وِچ کُجھ تے گھول کے دےکھ ۔
چڑھدا سُورج نَےن وِچھا کے تّکدا تےرا راه,
رستے دی هر اَوکڑ راهیآ هور مدھول کے دےکھ ۔
دار هُلارا بڑا پِآرا کردا اُّچا ناں,
چُّپ دے جِںدرے کھولھ کدے تے مُوںهوں بول کے دےکھ ۔
کِدھرے لِکھِآ هويا هووے خبرے ساڈا ناں,
کدی تے دِل دی بںد کِتاب نُوں سّجنا پھول کے دےکھ ۔
ِاک نِکے جِهے شهِر نُوں لَے گاے هاسے تےرے روڑھ,
دِل درِآ دا کدے نزارا گھُںڈ نُوں کھولھ کے دےکھ ۔
خبرے تےرا لال گواچا مِل جاوے اےسے وِچ,
'کاشر' ےار تُوں گلی گلی دی خاک پھرول کے دےکھ ۔
