لّکھاں کوه گُزرکے دھرتی ۔
آای سڑکے ٹھرکے دھرتی ۔
ِاس نُوں ماں وی کهِناں اَےں,
پر رهِںدی تَےتھوں ڈرکے دھرتی۔
جد دی جںمی, مَےں نایں سُنِآں,
سُّتی نیںدر بھرکے دھرتی۔
نسدے هفدے لوکاں کارن,
هردم هرپل گھرکے دھرتی۔
ٹُّٹی اَے اسمانوں, جاں فِر
آای جل 'چوں ترکے دھرتی ۔
وّڈھن, ٹُّکن ِاسنُوں لوکی,
سمجھن ! ساتھوں ےرکے دھرتی ۔
تَےنُوں زِںدا رّکھن دے لای,
جیںدی اَے مر مر کے دھرتی ۔
کیه لّبھا اَے لوکاں مُلکاں,
ورکے ورکے کرکے دھرتی?
تےرے پَےر ٹِکاون آای,
خُد نُوں خُد تے دھرکے دھرتی ۔
تےرے اُّڈن خاتر بَےٹھی,
اپنے کھںبھ کترکے دھرتی ۔
سبھ نُوں سَےر کراںدی پھِردی,
اپنی هِّکے دھرکے دھرتی ۔
موای هُںدی جیںدی جاپے,
پھُّلیں خُشبو بھرکے دھرتی ۔
لوکی ِاسنُوں کھِچدے دھُوںهدے,
پوٹا وی نا سرکے دھرتی ۔
'اشرف' هڑھ آ جاںدے نے جد,
رووے هںجھُو بھرکے دھرتی ۔
