لّکھاں سُولی چڑھنَےں لّکھاں مرنے نے ۔
تاں کِدھرے بںدُوکاں والے هرنے نے ۔
کالیآں راتاں دا پرچھاواں ڈھلناں اےں,
ِاک دِن سُورج بُوهے پَےر آ دھرنے نے ۔
کِسے نبی هُن کِسے پِاںبر نایں آاُنا,
اپنے مسھلے آپ اسیں هّل کرنے نے ۔
دُّکھاں دی هُن ساںجھ زرُوری هو گای اے,
مےرے تُوں تے مَےں تےرے پھٹ بھرنے نے ۔
'شاد' مَےں اپنی رّت نُوں ساںبھ کے رکھِآ اے,
اُهدی ماںگ 'چ سُرخ سِتارے بھرنے نے ۔
