لںمیآں سِآلی راتاں کّٹیآں نا جاںدیآں ۔
شُوکدیآں,
ساں ساں کر کے ڈراںدیآں ۔
بَےٹھی بَےٹھی اپنے ای نال دُّکھ پای پھولاں ۔
سبر دے کٹورے بھراں, بھر بھر پای ڈولھاں ۔
چںدریآں سوچاں دیآں, گںڈھاں بنّھ بنّھ کھولھاں ۔
کراں مَےں هزار چارے,
کِسے ترھاں پَےںڈے ِاه دلیلاں والے مُّک جان ۔
چِںتا دے کھوبھے کدے سُّک جان ۔
کدے ڈاهواں چرکھا, اٹےراں کدے چھّلیآں ۔
ڈولی هوای جِںدڑی نُوں هون نا تسّلیآں ۔
اَوسیآں مَےں پاںدی تھّکی,
کاواں نُوں اُڈاںدی تھّکی ۔
چِّٹھیآں دے وِچ سارا هال مَےں سُناںدی تھّکی ۔
ختاں وِچ کدے دِل پا کے جے گھّلے جاںدے ۔
آپے وےکھ لَےںدے مےری باب جو وِچھوڑے کیتی ۔
جو جو مےرے نال بیتی ۔
اےڈا دِل پّکا کیتا کِهڑی گلے هانیآں ?
اساں ِاه جُداایآں کدوں تیک نے هںڈھانیآں ۔
آںڈھنا گواںڈھنا تے سےجاں نُوں شںگار کے ۔
سَوںدیآں نےں روز گلوکڑیآں مار کے ۔
ساڈے هےٹھ کدوں تاایں مںجیآں الانیآں ۔
پایآں پایآں هون پایآں,
داج دیآں رےشمی رزاایآں وی پُرانیآں ۔
موڑ چا مُهاراں هُن,
هور نا تسیهے دےه ۔
اےهو جهیآں کھّٹیآں دے سِر وِچ پای کھےه ۔
اسیں بھُّکھے چںگے بیبا, رّجنے دی لوڑ نهیں ۔
اےتھے وی رّب اَوها رِزکے دی تھوڑھ نهیں ۔
کّٹیآں نا جاںدیآں نے لںمیآں سِآلی راتاں ۔
دساں کی جو هوںدیآں نے دِل نال وارداتاں ۔
