لںگھدا وکت هُن چںگا ےار دا۔
اُّڈِآ بّدل جھُوٹھِآ پِآر دا۔
تےرے نال لاکے پّلے دُّکھ پا لاے
تےرِآں دُّکھاں نے بھور بھور کھا لاے
مُّک گِآ جھورا رِها هّڈ کھاردا
لںگھدا وکت هُن چںگا ےار دا
سڑکاں تے رُلے, رهے دھُوڑ پھّکدے
تےرِآں راهاں نُوں, نَےن رهے تّکدے
آ گِآ سواد, پّلے پاای هار دا
لںگھدا وکت, هُن چںگا ےار دا
اّکھاں اّکھاں وِّچ, رِها کھےڈ کھےڈدا
جدوں اّکھ لڑی, پھےر بُوهے بھےڑدا
ٹُّٹ گِآ دِل, جور تےرے وار دا
لںگھدا وکت هُن چںگا ےار دا
کر کر ےاد, دِن رات رو لِآ
سُّک گاے هںجھُو, دِل هَولا هو گِآ
جل اُّتے پھُّل هُن رهے تاردا
لںگھدا وکت هُن چںگا ےار دا
لّگ گاے کھںبھ هُن پھِراں اُّڈدا
جُّگ جُّگ جیوےں رهےں تارے گُّڈدا
کردا کی شمی جّگ تانھے ماردا
لںگھدا وکت هُن چںگا ےار دا
