لٹکدا نکشا پِآ هَے ساهمنے سںسار دا
تھهُ—پتا کوای ٹِکانا پر مِلے نا ےار دا
ناخُدا نُوں مَےں خُدا دا واستا پايا بڑا
چھّڈِآ پھِر وی ن اُسنے آر دا نا پار دا
بّدلاں دے نال مےرے نَےن وی هُن برسدے
ِاه سِلا مِلِآ هَے مَےنُوں چنّ ’تے ِاتبار دا
دھر کے پّتھر کالجے ’تے آکھدی مَےنُوں ندی
‘تُوں رِها بس پانیآں ’تے هی لکیراں ماردا’
بُوهِآں تے باریآں دا کی سهارا هَے بھلا
آپ تاں اُه لوڑدے نے آسرا دیوار دا
لاپتا کُجھ هَے تاں اُه هَے آپنا مےرا پتا
هال وَےسے جاندا هاں مَےں بھرے بازار دا
جِس جگھا ’تے روز هی کردا هَے کوای خُدکُشی
اَےن نےڑے اَوس دے دفتر وی هَے رُزگار دا
کّلھ نا کوای وی گھٹنا انسُکھاویں واپری
ِاه بڑا چرچِت وِشا هَے اّج دی اخبار دا
