لوک مِلدے نے گُلاباں ورگے۔
انپڑھیآں کِتاباں ورگے ۔
جِس 'چ کھِڑدے نے کمل ےاداں دے,
تےرے سُپنے نے تلاباں ورگے ۔
چھےڑکے لںگھ نا ِانھاں نُوں هوا,
جِسم هُںدے نے رباباں ورگے۔
رات غم دی جدوں وی پَےںدی هَے,
چںد چڑھدے تِرے خاباں ورگے ۔
هیر سوهنی دِسے نا هور کِتے,
سارے درِآ نهیں چناباں ورگے ۔
