بڑی بھِآنک رات سی
گُلُوکوز دی بوتل ’چوں
بُوںد بُوںد ٹپک رهی سی مَوت
کمرے ’چ ماں نُوں کِسے مگرمّچھ واںگ
ساهو ساه نِگل رهی سی
بچپن مگروں
مَےں ماں نُوں پهِلی وار اےنا سماں
اےنی نڑيوں تّک رِها ساں
اُسدا دا بھرِآ سریر
گھر نُوں بنّھدا
کِنّا جرجر هو گِآ سی
باهر جھّکھڑ سی
تُوفان شُوکدا
تڑف تڑف کے چمکدی بِجلی
ٹُّٹ کے ڈِّگدے درکھت
کھڑکدے سااین بورڈ
اَےمرجَےںسی رُوم اںدر
چِّٹی چادر ’تے پای اهِّل
ماں مَوت نال لڑ رهی سی
تے اسیں تِنّ بھَےن بھرا
آپنی بےوسی نال
آخِر جِسم دا پِںجرا توڑ
اُڈاری مار گِآ
اُسدے ساهاں دا پرِںدا
اُه پرِںدا
هُن اکسر
مےرے دِل ’چ چھٹپٹااُںدا هَے۔
