گھر جاواںگا
تاں اّکھاں ماں نُوں بھالنگیآں
پر کِتے نهیں هووےگی ماں
کوای نهیں پلوسےگا سِر
مّتھا ٹےکن توں بااد
کوای نهیں کرےگا
هُن نِّکے نِّکے
دُّکھاں سُّکھاں دیآں گّلاں
چھوٹے چھوٹے گِلے شِکوے اُلاںبھے
رِشتِآں دے آاُن جان دیآں
نِّکیآں نِّکیآں ارتھهین باتاں
کوای نهیں سُناوےگا
تُرن وےلے
کوای نهیں دےوےگا نسیهتاں
مّتھا ٹےکن مگروں
سِر پلوسدِآں
کوای نهیں کهےگا-
نھےرا هون توں پهِلاں
گھر چلا جاایں
تے پهُںچ کے
پھون کر دےویں
کوای نهیں کهےگا هُن۔
