کِهدا دِل کردا هَے
کِ آپنی کھےڈن بھوں نُوں الوِدا کهے
جے کِتے آپنے هی پِںڈ شهِر جگدا بھوِّکھ دِسدا
پںجاب دی جوانی تے شباب
بدےشاں دے کھےتاں فَےکٹریآں 'چ نا رُلدے
تے نا هی تُوں ماں گھر 'کّلی
ختاں فوناں دی اُڈیک 'چ تڑفدی
نا هی باپُو ڈِاُڑی 'چ
پُّتاں نُوں اُڈیکدا اُڈیکدا
کِسے درِآ دی راخ بن تردا
تے هاں-جدوں ویر بھَےن دے وِآه 'تے
کدے نهیں پهُںچِآ سی
اَوس دِن رات دا ِاتِهاس
بھَےناں دے چاواں 'توں کدے پڑھیں
باپُو دے مُوںه دےکھن دے
آکھری سمےں 'تے پهُںچِآ دِن هی دّس سکدا هَے
الوِدا کهِ گاے پلاں دی کهانی
ماں اسیں تاں نا آپنی مِّٹی دے رهے
تے نا هی کِسے هور مِّٹی نے سانُوں گود 'چ لُکويا
کی دّسیاے کد لںگھ جاںدے نے
دُسهِرے تے دِوالیآں
کِّتھے گُآچ گاے هن بھںگڑے تے گِّدھے والے دِن راتاں
پِںڈ آاُںدے هاں
هُن نا تُوں دِسدیں اےں
تے نا سارا نِّکے وّڈے ویراں بھَےناں والا وِهڑا
نا تا ساتھوں تارے 'کّٹھے کر هواے
تے نا هی پا سکے پیںگھاں
سّترںگیآں اںبر دے کِسے کِنارے 'تے
پِںڈاں شهِراں نُوں دےکھن دی تاںگھ لَے کے
لَےںدے هاں فلاایٹ
ےاراں دا شُکر کرکے رّکھدے هاں
پهِلا پّب جهاز دی پَوڑی 'تے
اسیں تاں سدا الوِدا کهِ هی ٹُردے رهے
کدے دےش نُوں تے کدے بدےش نُوں
چاا ساڈے اجے وی اںبراں 'چ اُّڈدے هن
بچپن ساڈا اجے وی تےری مِّٹی 'چ گُنّھِآ پِآ هَے
توتلے بول اجے وی تےرے وِهڑے 'چ ڈِّگدے اُّٹھدے رهِںدے هن
نی بھَےنےں نزر ماریں آپنے سهُرے گھروں
زرا دےکھیں نی ماں
کِتے چنّ توں
